Dienstbaarheid

Ik werk bij de AMD/Diaconie van de Broedergemeente in Suriname. Dat is zeg maar de sociale dienst van de kerk. In elke kerk heb je een groep vrijwilligers (diaconiegroep) die hulp verleent aan de hulpbehoevenden binnen en buiten de kerk. De coördinatie en begeleiding van dit werk ligt in handen van de AMD. Zo kunnen mensen bij de Diaconie terecht voor een levensmiddelenpakket, tweedehands kleding en schoeisel. Maar je kunt ook bij de Diaconie terecht als je begeleiding nodig heeft naar een instantie, of als je een baantje zoekt, bijvoorbeeld in de huishouding. De Diaconie doet ook in samenwerking met andere organisaties aan sociale projecten zoals de aanschaf van schoolspullen voor kinderen uit sociaal zwakke gezinnen en kerstpakketten voor bejaarden.

De naam Diaconie is afgeleid van het Grieks woord Diakonia wat ‘aan tafel dienen’ betekent.  Het is niets anders dan je dienstbaar opstellen naar je medemens.  Ik las net de kerkbode waarin staat vermeld als weektekst:

De Zoon des mensen is niet gekomen om zich te laten dienen, maar om te dienen en zijn leven als losprijs te geven voor velen. (Matt. 20:28)

Wij hebben als groot voorbeeld Jezus die zich dienstbaar heeft opgesteld in plaats van zich te laten dienen door zijn volk. Je hebt verschillende vormen van dienstbaarheid.

Toen ik jonger was kon de buurvrouw je vragen wat bij de winkel te halen. Dat deed je toen ook heel graag en ontving daar geen geld voor. Je ging op vakantie bij je tante en moest je haar helpen met de tuin schoonmaken. Dit zijn ook vormen van je dienstbaar opstellen naar een ander toe. Tegenwoordig durven buren en tantes dat niet eens te vragen aan jongeren.

De diaconiegroepen in de gemeenten stellen zich dienstbaar op door een helper te zijn waar er geen helper is.

Zou jij dienstbaar willen en kunnen zijn? Hoe?

© Petra Pinas