Categorieën
2016

Brussel, 22 maart

“Opnieuw schieten woorden tekort. Wat kan je nog zeggen als mensen op klaarlichte dag onverhoeds worden afgemaakt? Wat kun je inbrengen tegen geweld dat voor geen rede vatbaar is? Wij staan verstomd. We rouwen om Brussel, we rouwen om mensen die gemist worden, we rouwen met allen die een geliefde moeten missen.

En toch geven we het niet op te zoeken naar woorden. We zoeken naar woorden, omdat de angst ons niet monddood mag maken. Omdat terreur niet mag verlammen. Omdat we niet kunnen berusten in een wereld waarin bommen het leven platslaan. We zoeken naar woorden die weer zeggen dat het goed is om samen te leven, om op de pleinen te spelen, door de straten te lopen, in de metro te stappen, met de trein te reizen. Omdat het goed is dat we deuren blijven openen en elkaar begroeten.

We weten hoe broos de samenleving is. We weten dat vredig samenleven een bedreigd goed is. Dat agressie kapot wil maken en dat haat wil breken. We weten het en toch kunnen we niet anders dan het erop te wagen door te gaan en te blijven ademen. We zoeken naar een bron waar we hoop uit kunnen putten. We worden teruggeworpen op een dragende grond van het bestaan. Op een God die met ons is in nood en dood. Op de Mensenzoon die we aantreffen op Golgotha. En met hartstocht en diep verlangen zien we uit naar het Paasfeest.”

Deze tekst komt uit een reactie van ds. Arjan Plaisier, de secretaris van de Protestantse Kerk in Nederland. Een aanvulling uit een ander blog: het gaat niet alleen over Brussel, Parijs en Londen, maar net zo goed over Beirut, Tunis en Karachi.

© Douwe

Één reactie op “Brussel, 22 maart”

Een aangrijpende reactie van Ds. Arjen Plaisir op de recente aanslagen in België.
Het bepaalt mij in deze ‘stille week’ bij extra ‘stilte’.

Reacties zijn gesloten.