Categorieën
2021

Honger

Ik zeg het eigenlijk nooit: ik heb honger. Ik zeg meestal: ik heb trek. Of is dat van hetzelfde laken een pak?

Ongetwijfeld ben ik niet de enige bij wie het woord honger direct een associatie oproept met mensen in landen als Soedan, Jemen, Somalië. Ondanks dat de blik op ontwikkelingshulp de afgelopen jaren drastisch is bijgesteld door de Nederlandse overheid in vergelijking met vorige decennia, komen de heftige, indringende beelden van ondervoede baby’s en kinderen nog regelmatig ongefilterd voorbij op tv. Ik herinner me nog steeds de reportage van Floortje Dessing die eind 2019 een kinderziekenhuis in Jemen bezocht. Ik weet niet of ik de beelden van een broodmagere baby van 4 maanden oud ooit nog van m’n netvlies kan krijgen. Het moet toch je reinste nachtmerrie zijn als je de ouder bent van dat kind, of als je als arts of verpleegkundige in dat ziekenhuis werkt. Ach, laten we eerlijk zijn: als je mens bent. En juist een dergelijk bestaan heeft daar maar weinig mee te maken; met menselijkheid.

En toch…

Toch zijn er altijd weer mensen die medemenselijkheid uitdragen. Juist in de meest penibele situatie, waarin alle hoop eigenlijk vervlogen lijkt, staan mensen op om recht en onrecht. Ook daar, of misschien dus juist daar, in dat kinderziekenhuis in Jemen. Mensen die hebben besloten om niet langer toe te kijken, maar om in actie te komen. Zo’n besluit heeft direct gevolgen voor de ander, maar begint altijd bij jezelf.

Ik heb bijzonder veel waardering voor deze mensen. Heel eerlijk gezegd denk ik dat ik het niet lang zou volhouden op die plek. Des te groter is mijn bewondering voor haar, voor hem die omziet naar een ander, en in dit geval hongerige kinderen te eten geeft.

Tijdens het avondmaal in de kerk zingen we vaak Voor ieder van ons een plaats aan de tafel, voor ieder van ons schoon water en brood. Soulzangeres en singer-songwriter Leona Philippo maakte een mooie opname van dit lied. Het gaat over jou en mij, over ontvangen en delen, over iedereen die een plek mag hebben aan dezelfde tafel. Hoe je leven ook verliep of verloopt, je bent welkom zoals je bent. Dat raakt me wanneer we dit lied samen zingen.

Wat een onvoorstelbare luxe eigenlijk, om iedere dag weer eten en drinken op tafel te hebben staan. Dat er zoveel is, dat we in die gaven rijkelijk kunnen delen met elkaar. Hoever reiken onze armen als we ze maximaal uitstrekken?

(c) Daniël

3 reacties op “Honger”

Prachtig lied, met warmte de tekst tot klinken gebracht, een aanbeveling om er iets mee te doen. Wij hebben meer dan genoeg!

Hoe voelt het als je zelf honger hebt. Honger naar voedsel,rechtvaardigheid ,aandacht, nabijheid. Het hongert in mij. Honger is niet ver weg.

Reacties zijn gesloten.