Bij het thema “een spoor van liefde” komen er direct allerlei associaties bij mij op. Ik moet denken aan het slakkenspoor dat soms ’s ochtends ineens op onze deurmat ligt te glinsteren. Aan spoorzoeken met pijlen in een spannend bos. Aan het speuren naar de afdrukken van dat ene hertje in de modder. Aan mijn ecologische voetafdruk, de sporen die ik in de wereld na laat. Aan een treinspoor, waar de voertuigen slechts voor- en achteruit kunnen en er geen zijweg mogelijk is. Aan het gedicht “Voetstappen in het zand” waarvan eigenlijk niemand weet wie het geschreven heeft, maar wat al jarenlang impact heeft op mensen. Aan zwerfstenen en aan het Bloemenvrouwtje, die gehaakte bloemen verspreidt om jou een glimlach te bezorgen. Als je zo’n bloemetje vindt, kun je contact zoeken met het Bloemenvrouwtje en krijg je het adres van iemand, die jij vervolgens weer een glimlach kunt bezorgen door een kaartje te sturen. Als dat geen spoor van liefde is…!
Ga je mee, de komende dagen? Op reis langs beelden, gedichten, overpeinzingen. Met een blik vanuit de natuur, het ouderschap en de maatschappij. Op zoek naar het spoor dat jou naar de betekenis van Pasen leidt.
We vinden het leuk als je jouw afdruk, een reactie, achterlaat wanneer iets je raakt, iets bij je oproept, of anders, zodat we samen aan een inspirerend spoor bouwen!
-Myrthe
2 reacties op “Een spoor van liefde”
Sporen volgen en sporen achterlaten, bewust of onbewust. Mooi!
Wat fijn om weer stukjes te mogen ontvangen. In het spoor van verhalen toeleven naar Pasen. Om ook andere te laten delen in het spoor heb ik de mail doorgestuurd naar familie en vrienden.