Categorieën
2022

Onbevangen

Op het erf van de boerderij waar wij wonen, loopt onze dreumes sinds een paar maanden vrolijk stappend rond. Haar nieuwsgierige aard maakt dat wij haar al regelmatig even kwijt zijn geraakt. Echt zonder gevaar is dat niet. Zij loopt er namelijk niet alleen. De rottweiler, de kippen, de haan en de poezen zoeken ook de vrije ruimte op. En dan zijn er ook nog twee momenten op de dag dat er een aantal schapen over het erf heen rennen. Inmiddels kunnen wij met acht jonge lammetjes en hun mama’s bijna van een kudde spreken. ‘s Morgens rennen zij naar de wei met vers gras en ’s avonds rennen zij terug naar de warme stal met lekkere biks. Gevaren dus, overal, om over de vijvers en de grote tractor maar even te zwijgen. Gevaar kent deze dreumes van 15 maanden nog niet. Wanneer zij bedacht heeft waar ze heen wil, dan gaat zij gewoon. Dwars door de tuin, stiekem langs het hekje en als het moet dwars door de toom kippen (inclusief territoriale haan).

Eigenlijk zouden we een stukje van die onbevangenheid wel mogen kopiëren. Zij heeft wellicht een egoïstisch doel, maar is zeker niet van plan om anderen voor de voet te lopen. Zij wil gewoon graag haar horizon verbreden en zij ziet ergens in de verte een mogelijkheid om dat te doen. Soms is dat een sneeuwklokje dat ze even wil “aaien”, hoort ze de schapen roepen in de wei of komt de tractor thuis van het lesgeven. Gedreven door de nieuwsgierigheid weet zij precies wat zij wil. Daar zijn waar iets moois te ontdekken valt.

Jezus zegt in Johannes: “Ik ben de weg, de waarheid en het leven.” Het lijkt mij niet moeilijk om te bedenken dat zijn leerlingen op dat moment niet begrepen wat die weg precies was. Volgens mij vraagt Jezus dat ook niet van zijn discipelen. Wanneer je maar vertrouwen hebt tijdens het lopen van die weg, dan kom je er uiteindelijk wel. Ook als je onderweg omver wordt gelopen door een kudde schapen.

-Heidi