Het mooie aan Jezus in het verhaal van de voetwassing is dat hij voorleeft. Hij laat praktisch zien hoe je met elkaar in liefde kunt leven. Hoe je elkaar dient, hoe je op je knieën kunt gaan voor je vrienden, hoe je als voorbeeld voor elkaar kunt zijn.
Bij dit verhaal moet ik erg denken aan opvoeding. Opvoeding is wat mij betreft niet veel anders dan voorleven. Wij, als ouders, leven vóór welke normen en waarden we de kinderen meegeven. Hoe we omgaan met situaties, wat we belangrijk vinden, hoe we met elkaar communiceren. Jonge kinderen kopiëren veel en zo gebeurt het regelmatig dat ik mezelf hoor praten als een van de kinderen op een bepaalde manier reageert. Vooral de jongste is een soort boemerang en geeft alles terug wat wij ooit of regelmatig zeggen. “Oh, bedoel je…, zeker weten, sorry hoor, het spijt me, oke dan”.
In plaats van vragen of verlangen dat de kinderen netjes dankjewel zeggen als ze bij de kaasboer een plakje kaas krijgen, zeg ik enthousiast: dank u wel! Op die manier laat ik zien dat het beleefd is om te bedanken als je iets krijgt. Dat is in andere situaties niet altijd het geval. Ik kan regelmatig denken: voel je vrij in je lichaam, uit je vrij, beweeg je vrij. Maar dan realiseer ik me weer: voel en kan ik dat zelf wel? Daarom ben ik op een gegeven moment gaan dansen met de kinderen. Soms een beetje uit mijn comfortzone, vrij bewegen op muziek, na het eten. We ontdekken onszelf en elkaar, volgen, leiden. Een mooi spel.
Soms geef ik ook het slechte voorbeeld. Vanuit opgelopen frustratie heb ik wel eens iets hard op de grond gesmeten wat toen kapot ging. Ai, slecht voorgeleefd, want ik wil ze juist meegeven dat ze op een andere manier hun frustratie kunnen uiten. Aan de andere kant; je kunt als ouder, als mens, niet perfect zijn. Soms doe je dingen die je achteraf gezien liever niet had gedaan of gezegd. Ook dat leef ik voor. Door te laten zien dat iedereen ‘fouten’ maakt en dat we altijd weer met elkaar kunnen verbinden. Want daar draait het wat mij betreft altijd om: verbinden met jezelf, met de ander, met God.
Door je knieën gaan, op ooghoogte van elkaar komen, net zoals Jezus deed. Net zoals we bij kinderen doen, om meer te verbinden.
-Hannina
Één reactie op “Voorleven”
Een mooi stuk over opvoeden Hanina.
Opgroeien in een veilige omgeving geeft ruimte, ook om fouten te maken.
Dat gun je ieder kind.
Natuurlijk maakt elke goedwillende ouder fouten.
Als de basis goed is komt het goed