Categorieën
2021

Jij

Jij
Wat ik ervaar in jou
is zo intiem als mijn lief,
zo vertrouwd van jongs af aan
zo troostend en rijk
dat ik niet anders kan en wil
dan naar jou verlangen:
jij.

In een tijd van Stilte en Overdenking neemt zeker het gebed een voorname plaats in binnen ons geloofsleven. Voor mij in ieder geval -en ik denk voor velen met mij- is bidden toch nog wat is overgebleven als een kostbaar goed na alle in het geloof gepasseerde stations van gods- en andere voorstellingen. Op oudere leeftijd verbindt het ons weer met de troost die het ‘van jongs af aan’ gaf en een mogelijkheid om contact te hebben met het gewijde en heilige waar het menselijk ‘verlangen’ ons toe aanzet.

Of om het uit te drukken met de woorden van Bernard van Clairvaux die Jansen aanhaalt op blz.34 van zijn boekje:

” Meditatie laat zien waaraan het ons ontbreekt en bidden schenkt ons het ontbrekende. Meditatie wijst ons de weg en bidden doet ons de weg betreden”.

(c) Theo

Categorieën
2021

Omhullen

De naakten kleden? Het is misschien wel de lastigste van de zeven werken van barmhartigheid. Want wanneer kom je in Nederland iemand tegen die onvrijwillig naakt rondloopt? Hoeveel naakten liggen er zomaar midden op straat? De meeste medemensen hebben (gelukkig) de toegang tot kleding. Toch leerde ik in de afgelopen 3 maanden dat je kleden veel meer is dan kleren aantrekken…

Drie maanden geleden werd ik moeder. De geboorte van ons meisje was wonderlijk om mee te maken. Zo kwetsbaar, klein en naakt. Breekbaar en zacht. Direct werd zij gehuld in doeken. En zo werd kleden plotseling meer dan kleren aantrekken. Kleding aandoen werd omhullen. De kleding werd voor ons kleine meisje noodzakelijk om te overleven, werd warmte toevoegen aan haar kwetsbare lijfje. Nooit eerder was ik zo overtuigd van de noodzaak van kleding aantrekken. Ik verdiepte mij in de antroposofische wijze van kleden. Wol, zijde en biologisch katoen werden onderdeel van ons huishouden. Dat klinkt wellicht wat wollig, maar we raakten ervan overtuigd dat ook onze eigen koude zones van ons lichaam een andere soort kleding kon gebruiken. De warmte die dat ons brengt, geeft meer ontspanning en rust. Dat geldt voor ons, maar ook voor het kleine meisje.

Het is bijzonder om te merken dat met haar geboorte een beschermingsdrang is gekomen. Om haar te omhullen, zodat ze altijd warmte zal ervaren. Een ongekende wens om er voor haar te zijn, om klaar te staan op het moment dat zij dat nodig heeft. Om haar tranen te wissen als zij zich pijn heeft gedaan, om in slaap te zingen als de dromen niet willen komen, te luisteren wanneer ze een onbeantwoorde liefde heeft, als ze iemand verliest waar ze zielsveel van houdt….

In dit lied komen al deze aspecten naar voren. Willen helpen als iemand vastloopt. Willen repareren wat stuk is gegaan. Om de ander te geven wat nodig is.

Het begon zo klein en teer, met kleren aantrekken, met haar kleine lijfje omhullen. En waar het zal eindigen is de vraag.

Try to fix you. Niet alleen een mooi motto voor een kersverse moeder, maar een mooi streven naar een betere wereld. Naar elkaar willen omhullen met warmte en liefde. Naar een licht willen zijn in een donkere wereld. Naar elkaar steunen, zodat je op eigen kracht verder kunt gaan. Probeer het maar. Maak een ander heel. En weet je? Kijk maar goed om je heen. Ik ben van overtuigd dat een ander dat bij jou ook zou willen doen. Hoe klein of hoe groot je ook bent. Laten we elkaar omhullen met warmte en heel maken. Want zo brengen we de kleren van God op deze aarde.

(c) Heidi

Categorieën
2021

Luizenboerderij

We hebben ons terras ingericht zodat we er lekker kunnen zitten én zodat we er mooi groen om ons heen hebben. We geven de vogels natuurlijk eten als er te weinig te vinden is, maar we laten ook zoveel mogelijk planten staan in de loop van de winter. Niet alleen voor de vogels, ook voor de andere beestjes, klein en kleiner. We halen dode stengels pas weg als het nieuwe begint uit te lopen, zodat er overwinterplek is. En zo hebben de mieren een goedlopende luizenboerderij opgezet. Prachtig om te zien. Op de foto zie je trouwens een dependance van die in de venkel en de aalbes. De lieveheersbeestjes komen er ook van genieten. De koninginnenpage legt eitjes in de venkel, en ja, als dank verdwijnt het groen van de venkel, en worden de rupsen langzaamaan steeds dikker. Maar met wat geluk zien we het volgende jaar de vlinder wegvliegen! Een spin legt eitjes en opeens hebben we een hele wolk spinnetjes in de rozemarijn, en genieten we in de herfst van prachtige spinnenwebben. Die spinnetjes vangen trouwens weer muggen weg, en al die insecten zijn ook prima eten voor de vogels. Onderdak en voedsel voor al die vreemde dieren, elk op hun eigen plek in het ecosysteem, van levensbelang voor ons. Maar ja, wat een plezier ook om naar te kijken, het hele jaar door.

En ja… wie is nu eigenlijk de vreemdeling? De mier en de spin, of is de mens de vreemdeling in de wereld van de natuur? En als het om mensen
onderling gaat, helpt het om sommigen als ‘vriend’, anderen als
‘vreemde’ te beschouwen?

(c) Marleen

Categorieën
2021

Onderdak

Elke zaterdag een beeld dat (zijdelings) raakt aan het thema van die week, één van de werken van barmhartigheid. Kijk en beleef mee, wat ervaar jij bij het zien van deze beelden?

Een foto van Viviane Sassen uit de serie ‘DNA’ (2007). Wie zie jij?

(c) Maarten

Bij ‘Onderdak geven’ komt in mijn herinnering deze schildering boven uit de serie Hooglied (project paastijd 2015, NoorderLicht): “De omlijsting is de tweede letter van het Hebreeuwse alfabet, de Beet, waarmee de bijbel begint. Beet betekent huis. De vorm ervan laat zien wat Gods Woord voor ons wil zijn: een dak boven ons hoofd, een steun in onze rug en grond waarop wij kunnen staan. ..” Een huis voor ons, gunnen wij dat ook de vreemdeling op ons pad?
(c) Judith

Categorieën
2021

Overvloedigheid

Lectio Divina
Je leest een aantal malen de tekst aandachtig door. Daar ga je mee door, mediterend. Dan kun je stil blijven staan bij zinnen, woorden, die steeds dieper tot je door laten dringen. Je laat ze werken, je laat wat God wil zeggen tot je doordringen door die zinnen, door die woorden heen. Door jezelf heen. Je bent in gebed, met de tekst in het midden…
Lectio Divina, kauwen op Bijbelteksten, hier lees je er meer over.

U hebt met kracht de bergen vastgezet,
U bent omgord met macht,
U brengt tot bedaren het geraas van de zeeën.
Gelukkig wie door U gekozen is en U mag naderen,
hij mag wonen in Uw voorhoven
Wij genieten het goede van Uw huis, het heilige van Uw tempel. 
U kroont het jaar met uw goede gaven
Waar Uw voeten gaan, druipt het van overvloed.

Uit: Psalm 65

Als ik deze woorden van Psalm 65  lees en herlees komen de volgende gedachten bij mij boven:

God is de status quo in mijn leven. Bergen ‘staan’. Ze zijn er en ze blijven. God brengt de zeeën tot bedaren. Kaders van eeuwigheid staan links en rechts van mij.
Ik mag wonen in Uw voorhoven, ik mag genieten van het goede van Uw huis. Dat is héél dichtbij. Dàt is echt veilig.
U kroont het jaar met Uw goede gaven, waar Uw voeten gaan druipt het van overvloed: ik mag veel ‘uit het niets’ ontvangen.

Aan het einde van de lectio divina komt de vraag: wat zou je Jezus, als je beste vriend willen vragen? Wat zegt Jezus tegen jou?

Jezus  zegt tegen mij : blijf in mijn voetsporen, heel dichtbij. Ik sta om jouw leven heen gekaderd.  Blijf in Mijn voetsporen  en het zal overvloedig ‘druipen’ daar waar je bent of gaat.

Hoe blijf jij in Zijn voetsporen?

(c) Heleen