40dagentijd
Het was eerste kerstdag en ik zat alleen thuis achter mijn laptop. Nadat ik alle Facebookposts met prachtig gedekte tafels wel weer gezien had en ik had besloten dat ik mij eigenlijk echt niet zo blij voelde, besloot ik iets te doen wat mij zou opbeuren. Ik opende een nieuw tabblad en ging naar Skyscanner.nl (een site waar je vluchten kunt boeken)
Zaterdag. Dag vier van veertig. Tijd voor ontspanning. Ga lekker naar buiten of blijf binnen chillen. Geniet van de dingen die je doet en bedenk dat zin zoeken af en toe best op een laag pitje mag. Er blijft sowieso veel verborgen, kijk maar:
Voor morgen: heb een gezegende zondag!
© Douwe
Vandaag is het wereldgebedsdag. In de hele wereld worden korte vieringen gehouden, waarvan de vorm en inhoud door Filipijnse christenen zijn gemaakt. Mooi. Maar in mijn woonplaats heb ik niets gehoord over deze dag. Ik denk dat er in mijn buurt minder gebeden wordt dan vroeger. In ieder geval: ik bid minder dan vroeger. Anders ook.
Bidden hoort – met vasten en goed doen – in het rijtje dingen die gelovige mensen kunnen doen. Voor christenen geldt: niet omdat het moet, maar omdat het kan. Blogleester Arjanne kwam met dit filmpje, waarin het misschien ook over gebed gaat:
Zou jij het durven, loslaten, je laten meenemen?
© Douwe
Alles wat ik bij IKEA koop, wordt daar door vrachtwagens gebracht. Die zijn van een transportbedrijf (Samskip van Dieren). En dat besteedt het werk weer uit aan andere transportbedrijven. Bedrijven die goedkoop werken, dus met chauffeurs die in Oost Europa wonen. Die zijn dus in West Europa onderweg tussen fabrieken en magazijnen. Chauffeurs die vaak ook minder rechten hebben: ze werken langer, krijgen minder betaald en rusten en eten onderweg is moeilijk. De vakbond kwam deze week in actie.
‘Het is allemaal legaal’. En zo blijft mijn PAX kast betaalbaar Zweeds design. Toch wringt hier iets. Ik zou graag wat meer betalen voor ‘eerlijk’ transport. Maar dan worden deze banen weer ‘ingepikt’ door Nederlandse chauffeurs en verdwijnen de Oost Europese ‘gelukzoekers’ naar andere oorden. Vind ik ergens niet eerlijk.
Heb jij een oplossing die fair is?
© Douwe
Het was maar een beetje as, die de duim van de voorganger op mijn voorhoofd veegde. Twee vegen. Een kruis. “Dat wij weer weten dat wij gemaakt zijn uit stof van de aarde”, zei hij, “en leven van de adem van God.” Hij sloeg me op de schouder als om me moed te geven voor deze veertig dagen. Niet echt heel toegankelijk, dat ritueel tijdens die viering in een kerk. Maar toch een krachtig gebaar. Het is niet erg om af en toe wat kleiner te worden.
Van vasten in de aanloop naar Pasen komt in onze tijd niet veel meer terecht. Maar dagelijks even stilstaan, een goede gedachte ontvangen, een goede daad doen…
Mwah, daar ben ik wel voor in. Jij ook?
© Douwe van Barneveld