Als kind vond ik klassieke muziek maar ingewikkeld. Al die eindeloze herhalingen en onbegrijpelijke teksten… Toch kwam ik tijdens mijn studie in contact met een groot studentenkoor en -orkest, waar regelmatig werken van J.S. Bach op het programma staan. De eerste keer dat ik de Mattheüs Passion instudeerde en opvoerde, werd ik geraakt door een aria aan het eind van de passie: Mache dich, mein Herze, rein. Ik moet er deze week aan denken door de zin ‘Ich will Jesum selbst begraben’ – ik wil Jezus zelf begraven. De doden begraven, Jezus een waardig graf geven. De muziek klinkt wiegend, zalvend en vol rust en vrede.
Maar de sfeer in de muziek verandert kort in het midden, bij de zin die als een opdracht klinkt: ‘Welt, geh aus, lass Jesum ein!’ – Wereld, ga uit, laat Jezus binnen! Een tekst die je op allerlei manieren kan vertalen en opvatten.
De zieken bezoeken, dorstigen te drinken geven, de vreemdeling onderdak bieden, de naakten kleden, hongerigen te eten geven, gevangen bezoeken en de doden begraven. Via spiegels, muziek, natuur, moed, lectio devina, afbeeldingen, gedichten en liedjes mochten we een reis maken langs allerlei perspectieven op de werken van barmhartigheid. Het gaf ons een nieuw inzicht, een glimlach, een gedachte. Iets om over na te denken, even te laten sudderen en mee te nemen.
Vandaag vieren we Pasen. Opgewekt zeggen we: Jezus is opgestaan! Na een stille week mogen we vanuit die wetenschap op weg, de wereld in. De dood, en de dode begraven, was daarvoor onvermijdelijk.
Jan Rot hertaalde de muziek van Bach tot de Mattheuspassie. Genoemde aria werd ‘Maak je hart voorbeeldig vrij’: neem Jezus op, begraaf Hem, in je hart.
Maak je hart voorbeeldig vrij
Wil je Jezus daar begraven
Dwing je langzaam, meer en meer,
uur na uur, tot volkomen overgave:
Rots, opzij, licht Jezus bij!
Wat heb jij nodig om vanuit een vrij hart voluit te leven?
Een Pasen vol licht en ruimte gewenst!
(c) Jorika