“Opnieuw schieten woorden tekort. Wat kan je nog zeggen als mensen op klaarlichte dag onverhoeds worden afgemaakt? Wat kun je inbrengen tegen geweld dat voor geen rede vatbaar is? Wij staan verstomd. We rouwen om Brussel, we rouwen om mensen die gemist worden, we rouwen met allen die een geliefde moeten missen.
Categorieën
Brussel, 22 maart
