Dit lied, Nada te turbe, is al heel lang één van mijn lijfliederen. Ik zing dit lied in vele toonhoogten, zoals het leven soms is. God is mijn baken om steeds weer naar terug te keren, om het leven op te ‘ijken’. Een lied om de dag mee te beginnen en de dag mee te eindigen. Wat raakt jou in deze tekst?
(c) Heleen